اگر بخواهیم به طور کلی قضیه را مورد بحث قرار دهیم می بینیم احساس ارزش یا بی ارزشی کردن، یک جنبه بیشتر ندارد و بستگی به باور و اعتقادی دارد که کودک به منزله یک انسان نسبت به خود دارد. به معنای ساده تر، طفل یا برای خودش به عنوان یک انسان ارزش قایل هست یا نیست. اعتماد به نفس کودک جنبه های گوناگونی را در برمیگیرد. شما ممکن است در یک لحظه احساس اعتماد به نفس کنید و در لحظه ای دیگر دچار تزلزل روحی شوید. فرزند شما ممکن است در منزل اعتماد به نفس کافی داشته باشد، لیکن در مدرسه به هنگام پاسخ شفاهی به درس دست و پای خود را گم کند. بچه ای ممکن است در مقابل مادر اعتماد به نفس کافی داشته باشد اما با دیدن پدر از ترس به لرزه بیفتد.

اعتماد به نفس کودک و ارزشمندی

اعتماد به نفس در اساس نمودارهای رفتاری مورد سنجش قرار میگیرد، در حالی که احساس ارزشمندی در اساس نگرشهای فردی ارزشیابی میگردد. شما با آموختن الگوهای رفتاری صحیح به کودک، راه را برای پی ریزی و حفظ و تحکیم اعتماد به نفس در او هموار می سازید. مؤلفه های اعتماد به نفس کودک عبارتند از: تمایل به خطر کردن، مبارزه طلب بودن، جرات، شهامت و قاطعیت داشتن. تمام این موضوعات بر گرد یک محور در گردش است و آن عمل است. اعتماد به نفس را فقط میتوان از طریق عمل، و نه از راه نگرانی، یا به کاری فکر کردن، یا دربارهٔ آن صحبت کردن بالا برد لاابرای آنکه بدانیدن بچه شما اعتماد به نفس کافی دارد یا نه، نیازی نیست فرمول پیچیده ای را حل کنید. پی بردن به این مسئله بسیار ساده است. اگر فرزندتان کودکی بی دست و پاست یا قادر نیست کاری را به نحوی که ترجیح میدهد. به انجام رساند، در آن صورت باید به فکر بالا بردن حس اعتماد به نفس در او باشید. اعتماد به نفس اصطلاحی نیست که به طور کلی توصیف کننده یک فرد باشد. کودک هم اعتماد به نفس دارد، هم ندارد. بیشتر ما، در جنبه ها و در زمینه هایی از زمینه هایی از زندگی دارای اعتماد به نفس بیشتری هستیم، و بچه های ما هم از این قانون مستثنی نیستند.

بالا بردن اعتماد به نفس کودک

به گزارش مجله زیگیل برای آنکه از همان دوران طفولیت حس اعتماد به نفس کودک را در تمام جنبه های زندگی بالا ببریم، باید طوری آنها را تربیت کنیم که حاضر به مبارزه جویی و خطر کردن باشند، و از ترس شکست خود را نبازند. بسیاری از اوقات به علت ترسی که از شکست و خطر کردن داریم، بچه هایمان را تشویق می کنیم همانی که هستند باقی بمانند، و نه آنچه را که توانایی رسیدن به آن را دارند. این نگرش و طرز تلقی در بالا بردن حس اعتماد به نفس کودک از اهمیت بسیاری برخوردار است. اگر با بچه های خود همان گونه رفتار کنید که هستند، همان گونه هم باقی خواهند ماند و در نتیجه اعتماد به نفس خود را به تدریج از دست می دهند، اها اگر با آنها طوری رفتار کنید که گویی «شخصیتهایی هستند که قابلیت تبدیل شدن به آن را دارند»، در آن صورت کمک بزرگی به بالا بردن حس اعتماد به نفس آنها نموده اید.

پایین آوردن اعتماد به نفس کودک

مثال مادری که به بچه خود می گفت تا شنا کردن را یاد نگرفته ای در قسمت گودی شنا نکن. این خانم به این جمله هم اکتفا نکرد و تمام مدت با اظهار جملاتی از این قبیل، بچه را می ترساند: گر دقت نکنی غرق خواهی شد. آخر چند مرتبه به تو بگویم تو هنوز شنا کردن یاد نگرفته ای. اینها برخوردهایی است که حس اعتماد به نفس کودک را پایین می آورد. در حالی که می شود به راحتی برعکس این هم عمل کرد و با دید خوشبینانه و مثبتی به مسئله نگریست. مثلاً می توانید به بچه خود بگوید: اگر می خواهی شنا یاد بگیری نباید از آب بترسی. یا شنا کردن سرگرمی بسیار خوبی است. مسلماً اگر تمرین کنی، می توانی شنا را یاد بگیری. سرت را زیر آب کن و ببین چه اتفاقی می افتد. یک بار امتحان کن، به زحمتش می ارزد. پدر یا مادر مسئول و آگاه، هیچ وقت حاضر نیست احساس ترس و عدم توانایی را در بچه تقویت کند. ضمن اینکه باید با نگاههای دقیق و کاملاً احتیاط آمیز مواظب شنا کردن بچه خود در استخر باشد. با وجود این، تردیدی نیست که کودک اگر به شنا کردن و سعی نمودن تشویق شود بسیار زودتر آن را یاد می گیرد تا از خطر کردن برحذر گردد و ترسانده شود؛ اگرچه، میل به خطر کردن شوق ذاتی و طبیعی است.

منبع:http://www.zigil.ir